Od 5 października 2019 r. do 8 marca 2020 r. można zwiedzać w Muzeum Archeologicznym w Krakowie wystawę "Pompeje. Życie i śmierć w cieniu Wezuwiusza". Eksponaty prezentowane na wystawie przybyły prosto z Neapolu. Prezentują życie codzienne mieszkańców od rozrywek, przez domowe zacisze po codzienne zajęcia. Szczególnie wyeksponowano elementy domów publicznych. Oryginalnym eksponatom towarzyszyły multimedialne prezentacje, przejrzyste w odbiorze. Interesująco wśród nich prezentował się przewodnik po mieście. Cyfrowa plansza przedstawiająca plan miasta z zaznaczonymi ciekawymi punktami. Po kliknięciu wyświetlało się zdjęcie ze współczesnym widokiem miejsca i zwięzły opis. Osobną salę przeznaczono na zaprezentowanie ostatnich chwil mieszkańców, już w czasie katastrofy w 79 r. n. e. Fotografie z wykopalisk przedstawiające zwęglone ciała mieszkańców oraz ich współczesne odlewy gipsowe stanowią wymowny obraz ich ostatnich chwil życia. Amor z delfinem  Przedmioty ...

Archeolodzy z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) w Meksyku poinformowali o swoich wynikach 10-letnich badań nad odkrytymi pułapkami na mamuty w miejscowości Tultepec. Wiek obu odkrytych pułapek szacuje się na 15 tys. lat. Miały głębokość 170 cm i średnicę 25 m i pionowe ściany uniemożliwiające ucieczkę. Znajdowały się w nich szczątki należące do co najmniej 14 mamutów. Archeolodzy sądzą, że umieszczone blisko siebie pułapki pozwalały na większe prawdopodobieństwo zagonienia w nie zwierzęcia przez grupy myśliwych liczące od 20 do 30 osób. W trakcie polowania wykorzystywano pochodnie by płoszyć lub bronić się przed zwierzętami, które bały się ognia. Gdy zwierzę wpadało w pułapkę było zabijane i ćwiartowane, a specjalne urządzenia znajdujące się w pobliżu ułatwiały transport mięsa do obozowiska. Z badań wynika też, prehistoryczni ludzie otaczali szacunkiem zwierzęta, na które polowali. Wnioskować można o tym z ułożenia kości jednego z mamutów. Znajdowały się na n...

Być może będzie trzeba pisać na nowo podręczniki do antropologii fizycznej. Odkrycia paleontologów z ostatnich lat burzą utarty obraz koncepcji afrykańskiej prakolebki ludzkości oraz ewolucji dwunożnego poruszania się. Niedawno świat obiegła informacja o odkryciu  skamieniałych szczątków człekokształtnej małpy sprzed 1 1,6 mln lat na terenie południowych Niemczech, w Bawarii. Należała do gatunku nazwanego Danuvius guggenmosi i charakteryzowała się długimi kończynami górnymi jak u małp oraz wyprostowanymi dolnymi kończynami jak u współczesnych ludzi. Byłby to zatem najstarszy znany przedstawiciel małp człekokształtnych, który mógł poruszać na dwóch kończynach, pochodzący w dodatku z Europy a nie z Afryki (na której zresztą 300 tys. lat temu pojawili się pierwsi homo sapiens ). Dotychczas uważano, iż ta dwunożność pojawiła się u hominidów żyjących w Afryce 6 mln lat temu, a wiązano ją z występującym wówczas na obszarze współczesnej Kenii gatunkiem  Orrorin tu...